Yöntem

Gecenin Sonuna Yolculuk  (YKY-yayınları) eşsiz bir romandır .  Yazarı da romanındaki kahramanı Bardamu gibi yaşamının ikinci yarısında fırtınalar içinde sürüklendi. Lous-Ferdinand Celine İkinci Dünya Savaşında yanlış tarafta yakalanınca sürgün hayatı yaşamak zorunda kaldı ve ülkesine ihanetle suçlandı. Şu an Türkçeye tek kitabının çevrilmiş olması çok yazık…

Frederic Vitoux bu garip yazarın oldukça başarılı bir biyografisini yazdı. Yıllardır defalarca okur dururum… Biyografi okumanın zevki bazen bambaşka oluyor belki de hepimizin içinde bir miktar özel hayatı dışardan gizlice gözlemleme –hadi buna voyörlük diyelim- marjinalliği var. Adeta kapının anahtar deliğinden bakmak misali…

Bu biyografide Vitoux bir yerde Celine’in hayranlarından bahsederken ilginç bir tanımlama kullanıyor. Okurları Celine’i garip bir hayvanı takip eder gibi izliyorlarmış. Onunla tanışmak ya da sohbet etmek, bu garip hayvanın dünyasına girmek ayrıcalıklı bir şeymiş onlar için…

İngilizcede bir tabir vardır obscure writer…Tamamen sislerin ardından yazan kişi bilinmedik belli belirsiz, varla yok arasında gidip gelen metin yaratıcısı…

Yazarın garip ve toplumdan kaçan bir hayvan olması biz okurların çok özlediği bir şey.  Okuduğum yazarın arzı endam etmek için her fırsatı değerlendirmesi karşısında ben irkilirim, elimdeki metin güçsüz mü acaba diye kaygılanırım. Yazarlarımız arasında garip hayvanlar gibi takip edilen ama onların da vahşi kediler gibi kucağa oturmayan cinsten olanlarına rastlasak  ne hoş olur…

Bir de yazarla buluşma toplantıları vardır değil mi?  Herkes kitabı okuyarak gelir. Bir kitabı öldüresiye tüketmenin (yazarla birlikte) bundan daha iyi bir yöntemi yoktur…