Uygarlık üzerine bir not

mutsuzluğun nedenleri üzerine herkes düşünür elbet...Freud'da bunun nedeni olarak üç temel şeyden bahseder; Doğanın üstün gücü, kendi bedenlerimizin zayıflığı, ve insanların aile, devlet ve toplum içersinde birbirleri ile ilişkilerini ayarlayan düzenlemelerin yetersizliği.İlk gerekçe hakkında çok fazla şey yapamayız elbet. Doğanın gücüyle baş etmenin yolları zaman içerisinde kolaylaştıysa da , hala elimizde onun beklenmedik felaketlerine karşı koyabilecek bir imkan yok...Bedenlerimizin de sınırları bellidir ve bu sınırlara ister istemez boyun eğmek zorundayız. Beden ruhumuza ev sahipliği yaparken daha ötesine geçmekte zorlanır ve biz de onu kaybetmek istemeyiz. Daima narinliğinden yakınırız ve bunu değişmez bir gerçek olarak algılarız; özellikle ölüm karşısında.
Mutsuzluğumuza neden olan üçüncü şey, yani acının, hayalkırıklığının üçüncü nedeni toplumsal uyumsuzluğa karşı ise her zaman isyan ederiz. Bu en önemli mutsuzluk nedenini bir türlü kabullenemeyiz. Aslında toplumsallık adına yapılan şeyin bizi sanki bir çözelti içerisinde eritip yok ettiğini biliriz de bunu hazmedemeyiz.

Freud sosyallik adına yapılan şeylerin tekleme nedenini kendi doğamızda işlemeyen yani yanlış giden bir şeye bağlar.Daha açıkçası uygarlaştıkça sefilleşiriz, doğamızdaki o garip karanlık daha bir ortaya çıkar. Freud bunu uygarlığın değersizleştirilmesinin izlediğini söyler. Dinler, örneğin Hıristiyanlık uygarlıkla ilgili eleştirilerde bulundukça aslında primitif olanın özünü ön plana çıkarır. Bütün dinlerde ideallerden kopuşta ve içe dönmede kurtuluş ışığı vaat edilir. İstememek erdemdir.

Bu aşamada sözü gene Viyanalı psikanalistin özetlemesine bırakalım;

''Bir insanın toplum tarafından onun kültürel ideallerine hizmette dayattığı vazgeçme miktarına dayanamadığı zaman sinirceli olduğu bulundu, ve bundan bu istemlerin ortadan kaldırılmasının ya da büyük ölçüde indirgenmesinin mutluluk olanaklarına bir geri dönüş anlamına geleceği yargısı çıkarıldı.

Birde buna Düşkırıklığını eklememiz gerekir.